Baştan söyleyeyim, normalde yazılarımdaki amacım fikirlerimi insanlarla paylaşmaktır ama bu sefer kendim için, tarihe bir not düşmek için yazıyorum bu yazıyı. O yüzden de yazdıklarımdan bir mana çıkartmaya kasmayın derim.

Başkalarının tecrübelerini yaşayarak öğrenmek büyük ahmaklıktır.

Evet, bugün hayatımdaki açık ara en salakça şeyi yaptım. Hiç bir savunulacak yanı yok yaptığımın. Zaten bu yazıyı yazmaktaki amacım da beynime yaptığım şeyin ne kadar salakça bir şey olduğunu kazıyıp, hayatımda bir daha asla aynı salaklığı yapmamak. Evet bazen farklı koşullar altında, yanlış algılamaların ve yanlış mantıkların sonucunda yanlış kararlar verilebiliyor. Zaten aynı niteliklere sahip iki insanın tecrübeli ve tecrübesiz diye birbirinden gördüğü muamele olarak tamamen farklı iki gruba ayrılmasındaki sebep de bunlar. Ama dediğim gibi asıl mesele de hatalardan ders çıkarıp onları tecrübelerim sayfasına yazabilmek.

Evet, bugün şanslıydım, hem de çok şanslıydım. Ne kadar şanslıydım biliyor musun? 3 ay önce, 2 ay önce yaptığım hataların bugün hayatımın yanlış yönlere sapmasına engel olacağı kadar şanslıydım. Olumlu yöndeki bir kelebek etkisi gibi. İşte mesele de burada, aynı hatayı tekrar yaparsam büyük ihtimalle o zaman şanslı olmayacağım. Bu yüzden de yapmamalıyım. Anlaması çok zor bi şey değil, eğer %20 iyi %80 kötü sonuçsa ve de sen bir defa %20lik kısımda yer almışsan, büyük ihtimalle bir sonraki defa o %20lik kısımda yer almayacaksındır.

ibret almak: ders almak

“Azizim korkarım ki günün birinde bizi tamamıyla mahvedecek şey de bu olmasın, karşımızdakilerden biraz ibret almalıyız efendim.”- Y. K. Karaosmanoğlu.

Evet, hatalarımdan ders çıkarmalıyım, ibret almalıyım. Zaten o yüzden de dostlar “ibretlik bir paylaşım” demişler ya. Ders almak lazım, yoksa yaptığımız yanlışlardan nasıl kurtulabiliriz ki? Döngüsel olarak hata yapan bir şey olmaz mıyız o zaman?

Neyse sanırım bu kadarı yeter, lafı uzatmaya gerek yok. Anlatacaklarımı anlattım. Yaptığım yanlışı tekrar yapıp yapmayacağımı zaman gösterecek.

DS