Bugün derste bir aralar bayağı yayılan bir video  aklıma  geldi. Bir  yerel  televizyon kanalının 18 Mart’ta sokaktaki insanlarla yaptığı röportajlar vardı içinde. Hatırladığım kadarıyla bir Kayseri kanalıydı ama tam emin değilim. Neyse, muhabirin amacı Çanakkale zaferi hakkında halkın görüşlerini almaktı ama videonun can alıcı noktası, çoğu kişinin Çanakkale Savaşıyla alakalı hiçbir şey bilmemesiydi. Mesela halk arasında “kıro” olarak tabir edilen parlak güneş gözlüklü, takım elbiseli, jöleli saçlı birisine sordu muhabir: “Güzel güzel giyinmişsin, biliyorsun bugün Çanakkale zaferinin yıldönümü, ne düşünüyorsun?” diye. Adamın cevabı ne olsa beğenirsin; “Ben her gün böyle giyinirim, bugüne özel değil.” Muhabir sordu soruları, ama adamdan tık yok. Sonra yoldan geçen gençlere birkaç soru sordu ama gençlerden de bir şey çıkmadı. Muhabir biraz daha gençlerin üstüne gidince birisi patlattı lafı: “Biz zaten sayısalcıyız abi, Tarih’e çalışmıyoruz.” Manası, “Sayısalcıyız abi biz, bu işler bize ters.”

Tabi şimdi genci savunacak halim yok, adam 18 Mart’ı bile bilmiyor ama asıl bahsetmek istediğim bütün eğitim sistemimiz. Duyanlar vardır kesin, Amerika’da “ 5. Sınıf öğrencisinden zeki misin?” adında bir yarışma var. Cahil Amerikan gençliğine sorular sorup cevaplarını 5. Sınıf öğrencilerinin cevaplarıyla karşılaştırıyorlar. Tabi tahmin edeceğiniz gibi 5. Sınıflar daha başarılı. Türkiye’deki genel durumumuz bundan farklı değil. Özellikle “sayısalcılar” için. Okuldayken öğrendiklerimiz 1-2 yıl bile aklımızda kalmıyor. Çünkü bilinçaltımızda “bunlar benim işim değil zaten, bana fen, matematik lazım” diyoruz.  Ha peki gerçekten herkesin Tanzimat Fermanı’nın tarihini ya da Antep’de Osmanlı’dan önce hangi beyliğin olduğunu bilmesi mi lazım? Yok, o kadar da değil. Ama en azından her Türk genci Inkilap Tarihini, Osmanlı’yı bilmeli bence. Ha, sen biliyor musun diye sorarsanız, “Ayıpsın” diyemem ama bence bilmem lazım. Atatürk’ün bir sözüyle bitireyim yazımı.

Geçmişini bilmeyen geleceğine sahip olamaz.

Okuduğunuz için teşekkürler.

Ömer Kahya

Not: Herhalde görüşlerimi en son 3 yıl önce lisedeyken kompozisyon sınavında yazmıştım, tabi robot gibi yazdığım İngilizce essaylerimi –denemelerimi– saymazsak. O kadar da kötü bir şey değilmiş. Özlemişim bile diyebilirim.